Агар мактаб бихони бахтиёри,
Нахони дар пушаймони бимони.
Бихон эй гунчаи боги чавони,
Агар хони ту доим шодмони.
Оре! Вакте, ки шахс сохиби маълумот, илм, дониш, маърифат мешавад, бегумон у сохибмаърифат ва окил мегардад.
Донишчу кист? Донишчу шахсест, ки ташнаи илм, чуяндаи донишу маърифат аст. Албатта у устувор аст, зеро у худ мустакилона майнаашро об карда калиди хушбахти, яъне донишро мечуяд, хамеша мекушад чизеро дарёфт намуда, чахонбинии худро васеъ гардонад, хамеша аз суи дониш хуршед дорад, у мехохад навгониро сохиб гардад ва дониши худро мукаммал намояд.
Айб аст, ки дар хунар накуши,
Сад айб ба як хунар напуши
Сохибхунаре, ки ботамиз аст,
Дар дидаи мардумон азиз аст
