Баҳси мард бо қозӣ дар бораи шароб.

0
298

Марде назди Иёс ибни Муовия, қозии мусалмонон омад, ки бо ҳикмати худ машҳур буд ва дар байни онҳо гуфтугӯи зерин ба амал омад:

Мард: Ҳукми ислом дар бораи шароб чист?
Қозӣ: Шароб ҳаром аст.

Мард: Об чӣ?

Қозӣ: Об ҳалол аст.

Мард: Хурмою ангур чӣ?

Қозӣ: Онҳо ҳалоланд.

Мард: Чаро ин ҳама компонентҳо ҳалол мебошанд ва вақте ки онҳоро якҷоя мекунанд, онҳо ҳаром мешаванд?

Қозӣ ба он мард нигариста гуфт: Агар ман туро бо ин кафи хок бизанам, ба фикрат ин ба ту осеб мерасонад?

Мард: Не.

Қозӣ: Агар ман бо ин кафи коҳ туро зарба занам-чӣ?

Мард: Ин ба ман осеб намерасонад.

Қозӣ: Бо як каф об чӣ?

Мард: Албатта, осеб нахоҳад расонд.

Қозӣ: Агар ман онҳоро омехта карда хушк кунам, то онҳо ба хишт мубаддал шаванд ва пас бо он туро бизанам, оё ин ба ту осеб мерасонад?


Мард: Ин ба ман осеб мерасонад ва ҳатто метавонад маро бикушад!


Қозӣ: Ин ҳам мисли онест, ки мепурси

ОСТАВЬТЕ ОТВЕТ

Please enter your comment!
Please enter your name here